'Ik werk sinds juli 2018 in het KK, ik kom helpen om problemen zoals hoofdpijn, buikpijn, … op te lossen. En ik praat met de bewoners om hun psychische noden te lenigen.’

Als kind heeft ze Kongo, Togo, Rwanda, Kenia doorkruist alvorens in België te belanden.
‘Heel deze periode leden mijn ouders onder het gebrek aan veiligheid. En moedig namen ze verschillende baantjes aan om weer van nul te beginnen. In 2001 heb ik enkele dagen in het KK gelogeerd alvorens naar een klein verblijf in Fleurus getransfereerd te worden. De eerste peer die ik in mijn leven gegeten heb was een peer van het KK. (NVDR: zonder twijfel gekweekt in Sint-Truiden). Ik herinner me ook nog de reclame voor voeding op de televisie en de majestueuze trappen van het KK. In 2009 werd ik Belgische en later behaalde ik een doktersdiploma.’

Haar parcours als asielzoekster is een hulp bij het werk nu.
‘Mijn benadering: ik stel me voor aan de bewoners. Dan probeer ik naar hun onbegrepen, verdrietige gevoelens te peilen. Ik vraag dat ze me kalm uitleggen wat er gebeurt. De motivering voor mijn passie: ik wil nuttig zijn en luisteren naar mensen met moeilijkheden. Mijn werk is heel gevarieerd en interessant, iedereen heeft zoveel verschillende zaken meegemaakt. En ik bewonder het geduld van mijn collega’s en het hele team.'

Mijn motto: ‘Na moeilijke ogenblikken, die voorbijgaan, zal de zon steeds schijnen.’