Accueil

Sessies mentaal welzijn voor de niet-begeleide minderjarigen

23/04/2024
Gedurende 3 maanden organiseert de begeleiding van de niet-begeleide minderjarigen maandelijks een groepssessie rond mentaal welzijn. Dit gebeurt onder begeleiding van een psychologe en in samenwerking met een tolk. De 1e sessie vond plaats op 17 april.

Het doel
De niet-begeleide minderjarigen komen regelmatig naar de begeleiding met stressgerelateerde klachten zoals hoofdpijn, piekeren, niet kunnen slapen, gemis familie.  Een groot deel van de jongeren hebben stressgerelateerde klachten die voorkomen uit trauma. Dit trauma vindt zijn oorsprong in oa de situatie in het vertrekland, de moeilijke vluchtroute, de aankomst in het gastland, het gemis van familie, de lange wachttijden van de procedure, de onzekerheid met betrekking tot hun toekomst, de verwachtingen van de familie in het thuisland, ervaringen met discriminatie …
Via dit project wil de begeleiding hen hierin ondersteunen. Ze organiseren gedurende 3 maanden maandelijks een groepssessie voor hun bewoners rond mentaal welzijn. Er is een psycholoog, een tolk en begeleiding aanwezig.  Er wordt aan psycho-educatie gedaan en samen gaan ze aan de slag met ademhalings-en ontspanningsoefeningen. De bedoeling is de jongens te informeren over stress en mentaal welzijn en hen ademhalings-en ontspanningstechnieken aan te leren.

Het verloop
De jongeren krijgen eerst de kans om zich voor te stellen en te vertellen waar ze het moeilijk mee hebben. Daarna informeert de psycholoog hen via een powerpoint presentatie. Ze geeft hen tips mee om hier beter mee om te gaan. Als laatste oefenen ze in groep ademhalings-en ontspanningsoefeningen.
Per sessie worden er 10 jongeren uitgenodigd. Een sessie duurt ongeveer anderhalf uur. Thema’s die aan bod komen: Slapen, stress & piekeren, gemis familie, lange wachten op procedure.

De eerste sessie…
Veronique, één van de begeleiders die het project opstartte, vertelt: ‘De eerste sessie was erg geslaagd. Van de 10 jongeren waren er 7 aanwezig. De jongeren kregen de tijd om zich voor te stellen en kort hun verhaal te doen. Ze toonden interesse in de powerpoint van de psycholoog en de tips die ze kregen rond een goede slaaphygiëne.
Er was ruimte om vragen te stellen en onze tolk was hierbij zeker een meerwaarde. Als laatste hebben we samen ademhalingsoefeningen gedaan. De jongens gaven aan dat ze deugd hadden van de rustgevende muziek en het samenzijn.’