Voor dit onderzoek werden 103 niet-begeleide minderjarigen – waarvan de helft Afghanen - gedurende hun eerste 18 maanden in België opgevolgd. Het onderzoek startte in de centra van eerste opvang van Fedasil, daarna volgden interviews en meetmomenten na 6 maanden en na 18 maanden. Er werd vooral gefocust op de verwachtingen van de jongeren, en hun psychosociaal welzijn. Longitudinaal onderzoek bij bewoners in de opvang is voorlopig eerder uitzonderlijk, wat deze studie dan ook uniek maakt. Dit onderzoek werd mede mogelijk gemaakt dankzij de steun van het Europees Vluchtelingenfonds.Enkele bevindingenDe beweegredenen van de jongeren om te migreren naar Europa zijn complex. Familieleden hebben een grote invloed, maar ook de jongere zelf neemt beslissingen en koestert eigen verwachtingen.Veel jongeren vertonen symptomen van angst, depressie en posttraumatische stress bij aankomst in België. Er is daarbij weinig verschil naar leeftijd, noch tussen jongeren van wie de ouders overleden waren en zij wiens ouders nog in leven waren. De symptomen van angst, depressie en stress blijven spelen na 18 maanden verblijf in België, of worden zelfs groter naarmate de jongeren langer in België verblijven.De belangrijkste dagelijkse stressfactoren die de jongeren ondervinden zijn: discriminatie, problemen in sociale relaties, bezorgdheid over medische hulpverlening, goede huisvesting, verblijfsdocumenten. Ook de impact van de leeftijdstest en de vrees om dakloos te worden, spelen een belangrijke rol.De jongeren vertonen een zeer sterke wil om een beter leven uit te bouwen voor zichzelf en hun familie. De jonge vluchtelingen kunnen niet enkel gezien worden als kwetsbare jongeren, maar als krachtige individuen die een eigen toekomstvisie hebben en daar ook naar handelen.  AanbevelingenMarianne Vervliet formuleert enkele aanbevelingen in haar onderzoek:Het is belangrijk om te investeren in een betere participatie van de niet-begeleide jongeren, hen beter te informeren, hun verwachtingen beter in kaart te brengen;  De overheid laat zich ten aanzien van niet-begeleide minderjarigen vooral leiden door juridische procedures en beslissingen. Deze enge invulling komt te weinig tegemoet aan de specifieke noden van de minderjarigen. Het is belangrijk meer te investeren in het psychosociaal welzijn, medische, juridische en financiële ondersteuning, en ook in de vorming van begeleiders, voogden en advocaten.Tenslotte moet er ook geïnvesteerd worden in huisvesting voor de niet-begeleide minderjarigen (kleinere groepen/huiselijke context).Link: http://www.ugent.be/nl/actueel/persberichten/niet-begeleid-minderjarig-v... Vervliet, M. & Derluyn, I. (2013). De trajecten van niet-begeleide buitenlandse minderjarigen: Verwachtingen, agency en psychosociaal welzijn. Gent: Academia Press.Vervliet, M. (2013). The trajectories of unaccompanied refugee minors: Aspirations, agency and psychosocial well-being. Gent: Academia Press.