25 is ze, en sinds anderhalf jaar in België. Alcira en haar familie vertrokken uit El Salvador vanwege de onveilige situatie en vroegen asiel aan in ons land. In afwachting van het verlossende antwoord, bleef Alcira echter niet bij de pakken zitten.

"Elke week help ik bij Team Hope, een liefdadigheidsorganisatie uit Sint-Truiden die voedsel, kleding, hygiënische producten en speelgoed geeft aan zij die het nodig hebben. Ik help vrachtwagens mee uitladen van bedrijven die producten schenken. Om de drie weken houden we een grote bedeling, waarbij wel honderd families in de rij komen staan. Door het OCMW worden zij doorverwezen om met de hulp van Team Hope de eindjes aan elkaar te kunnen knopen.

Op andere dagen stellen we voedselpakketten samen om deze aan huis te verdelen onder mindermobiele personen. Daarnaast poets ik en sorteer ik kleding. Om de drie weken verkopen wij deze voor een symbolische prijs.

Ik doe dit natuurlijk niet alleen. Team Hope werkt met zo’n 35 vrijwilligers. Soms helpen mijn broer en mijn moeder ook mee. We spreken hier een mix van Nederlands, Spaans en Engels. Dankzij mijn vrijwilligerswerk spreek ik al best vlot Nederlands.

Ik heb veel aan dit werk. Ik help mensen die het nodig hebben; waarvan sommigen hebben doorgemaakt wat wij nu doorgaan. Bovendien leer ik mensen kennen van hier, met een goed hart. “Wij zijn jullie Belgische familie”, zei een collega me eens."

Of ze een speciale ervaring wil delen? “Wij kregen recent te horen dat onze asielaanvraag werd afgewezen. Bij mijn aankomst bij Team Hope vandaag, waren mijn collega’s al op de hoogte. We kregen van hen een cadeautje, en ze drukten ons op het hart dat ze ons nooit uit het oog zouden verliezen.”

Alcira is ontroerd en aangedaan... maar ze blijft niet bij de pakken zitten: “Ik weet niet hoe de toekomst er voor ons uitziet. Maar zolang ik hier ben, blijf ik meehelpen bij Team Hope.”