Op de #internationaledagvandestagiair zetten we onze stagiair Seyma graag in de kijker. Als laatstejaarsstudent maatschappelijk werk aan de PXL in Hasselt loopt ze de komende 14 weken stage als sociaal assistent bij de dienst niet-begeleide minderjarigen (NBMV).

“Ik heb al van jongs af aan interesse in verschillende culturen en vluchtverhalen. Onze cultuur bepaalt onze visie op de wereld, maar uiteindelijk zijn we allemaal mensen met dezelfde basisbehoeften. Daarom spreekt een multiculturele werkomgeving me enorm aan.”

Seyma haar oog viel op een stage in een opvangcentrum: “Mijn zus deed stage bij het Rode Kruiscentrum in Heusden-Zolder en haar ervaringen met asielzoekers maakten me nog nieuwsgieriger. Aangezien mijn vriendin als HR-verantwoordelijke bij Fedasil Lommel werkt, kwam ik te weten dat zij stagiairs konden gebruiken.”

Ondertussen is er al één maand stage voorbij: “De tijd vliegt! Het team heeft mij met open armen ontvangen. Iedereen heeft zijn eigen manier van werken, maar dat maakt het voor mij leerrijk om mezelf verder te ontwikkelen. Samen met mijn naaste collega’s Amber en Jolien behandel ik de dossiers van de jongens: procedures opvolgen, contacten leggen met voogden,… Elk dossier is anders en dat maakt het net interessant.”

Werken met NBMV’s kan een uitdaging zijn: “Ik ben een erg empathisch persoon, maar probeer het werk ook los te laten. Toch heeft de huidige situatie in Gaza zijn impact. We houden ons hart continu vast dat onze jongens geen slecht nieuws krijgen over familie of vrienden. Je bouwt al snel een vertrouwensband op en dan is het moeilijk om hen te zien lijden. We moeten ook regelmatig afscheid nemen als de jongens 18 worden en naar de volwassenen doorstromen of een beslissing krijgen. Het is heel fijn dat ze dan toch geregeld naar onze dienst komen om goeiedag te zeggen en een babbeltje te slaan. Wanneer ik samen met mijn collega’s positief nieuws mag geven aan de jongens krijg ik ook veel voldoening. Ze kunnen het soms niet geloven en zijn je zo dankbaar. Dat is een onvoorstelbaar gevoel.”

Seyma vindt haar bijdrage als stagiair erg waardevol: “De jongens hebben een houvast nodig. Wij als sociaal assistenten en begeleiders geven hen een gevoel van veiligheid. Soms willen de jongens niet praten, maar komen ze er gewoon bij zitten. Die nabijheid is erg belangrijk. Mijn dubbele nationaliteit Turks-Belgisch biedt ook voordelen. Ik ben meertalig en dat vergemakkelijkt de communicatie. Ik wil ook graag een rolmodel zijn voor de jongens en aantonen dat je ongeacht religie of afkomst altijd moet blijven geloven in de toekomst. Hoe moeilijk het soms is, er zijn altijd kansen.

Naast stage lopen, werkt Seyma aan haar bachelorproef met als onderwerp ‘Trauma en hechting bij NBMV’s’: “Ik wil graag een stappenplan ontwikkelen voor sociaal werkers en hulpverleners dat zij kunnen gebruiken om makkelijker in gesprek te kunnen gaan met de jongeren wanneer het gaat over moeilijke onderwerpen zoals hun vluchtverhaal of verlies van familieleden.”

We wensen Seyma nog heel veel succes met haar stage en studies!