De laatste weken kwamen humanitaire visa en hervestiging regelmatig aan bod in de pers. Wat is het verschil tussen deze twee procedures? En wat is de rol van Fedasil?

Hervestiging is een programma dat geleid wordt door de Vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties (UNHCR).

UNHCR is aanwezig in de landen van eerste opvang en doet een preselectie van vluchtelingen die voor hervestiging in aanmerking komen. De preselectie van UNHCR gebeurt op basis van verschillende criteria van kwetsbaarheid (nood aan bescherming, medische behoeften, risicopersonen, overlevenden van foltering ...).

Het CGVS en Fedasil begeven zich vervolgens naar het land in kwestie. Het CGVS doet de selectie en Fedasil geeft culturele oriëntatie aan de vluchtelingen die binnenkort naar België hervestigd worden. Fedasil organiseert ook hun transfer en de opvang. De begunstigden van dit programma worden automatisch erkend als vluchteling na aankomst.

Bij de humanitaire visa daarentegen zijn noch het CGVS, noch Fedasil betrokken. Een humanitair visum kan uitzonderlijk toegekend worden door de Dienst Vreemdelingenzaken op basis van een beslissing van de minister van Asiel en Migratie.

Van zodra personen met dit soort visum in België aankomen, kunnen ze al dan niet asiel aanvragen (en dus een opvangplaats bij Fedasil vragen).

Stijging
Het aantal personen die hervestigd werden of een humanitair visum kregen, is gestegen (zie grafiek in bijlage). Sinds 2014 heeft Fedasil meer dan 3000 vluchtelingen hervestigd, voornamelijk Syriërs en Congolezen.