Achmed en Adonis komen uit Gaza, Palestina. Achmed studeerde journalistiek en Adonis Engelse literatuur. ‘In ons land is het verboden om op te komen voor je eigen mening, anders arresteren ze je’, legt Adonis uit. ‘Ik ben muzikant’, vertelt Achmed, ‘en ik had mijn eigen muziekband: Nostalgia. Wij maakte vooral muziek met een kritische boodschap, het is mede daarom dat wij Palestina verlaten hebben. De vrijheid om je eigen mening te uiten, is van onschatbare waarde.’

Helpende handen voor Sfinks
‘We hadden nog nooit van het festival gehoord, maar wilden graag een handje toesteken bij de opbouw. In Palestina bestaat zoiets niet. Het was enorm leuk en zeer leerrijk. Door dit project hebben we de kans gekregen om nieuwe mensen te leren, kennis te maken met de Belgische cultuur en met de Nederlandse taal. Wat mij vooral is bijgebleven: dat Belgen in het begin wat gereserveerd zijn maar vooral warme vriendelijke mensen zijn, die op een georganiseerde manier door het leven gaan’, zegt Adonis.

Achmed knikt, ‘Ik kan dit alleen maar bevestigen. Ik heb tijdens het festival en de afbraakperiode  de kans gekregen om piano te spelen. Het heeft me enorm veel deugd gedaan om als muzikant nog een keertje te mogen optreden voor publiek.’
 

Amazing!
‘Gedurende 20 dagen hebben we deel mogen uitmaken van een fantastisch team, het was hard werken en ‘s avonds waren we vaak erg moe. De beloning die we in de plaats kregen was fantastisch. Het terrein zag er prachtig uit en al die vrolijk feestende mensen vormden de grootste beloning. Sfinks you were AMAZING!’ besluit Adonis