De voorbije 15 jaar hebben veel collega’s zich hier met hart en ziel ingezet om te zorgen voor een warm ontvangst van de vele jongeren die hier onderdak kregen. We blikken samen terug.

Sofie: “Wat ik me vooral herinner is het warme contact en de vriendschap tussen collega’s en jongeren. Ondanks de problemen werd er hier altijd veel gelachen en bouwden we op korte tijd een band op.”

Tine: “Ik herinner me nog een bonte avond met oudjaar, waarbij we besloten om met z’n allen samen een act op te voeren. We are the world, we are the children…  een ontroerend moment!”

Anneke: “We hebben altijd activiteiten georganiseerd om een zinvolle dagbesteding te verzorgen. Zo waren er de relaxatiemomenten in de bib. Maar na een uurtje lagen de slechtste slapers bijna altijd in slaap. Verder denk ik dan vooral ook aan de lessen Nederlands: zinnen leren vormen, de onmogelijke letter V voor de Afghaanse jongeren.”

Kathleen: “Sommige verhalen en jongeren blijven extra hangen. Zo was er een jong Afrikaans meisje die letterlijk uit de brousse kwam. We konden nauwelijks communiceren en ze moest dus haar verhaal aan de hand van tekeningen doen. Ze was geweldig! Zo kinderlijk, zo enthousiast, ondanks haar moeilijke verleden. Ze kirde van plezier bij de roltrappen tijdens de uitstap in Leuven. Ze leerde heel snel de taal. Haar vermogen om zich in onze samenleving aan te passen vond ik fantastisch!”

Maatschappelijk relevant werk

Sofie: “Doorheen de jaren heb ik veel mensen zien komen en gaan, maar wat steeds voorop stond was de verbondenheid en solidariteit, het gezamenlijke doel om er iets waardevols van te maken, dat zal me altijd bijblijven. Het meest beklijvende zijn de individuele gesprekken, het lijden van zovelen dat diep raakt. Maar ook de kritische opmerkingen van pientere jongeren - het houdt je scherp en doet je beseffen dat we een impact kunnen hebben op het welzijn van deze jonge mensen.” Collega Kathleen beaamt: “Mijn job bij Fedasil blijft tot op heden mijn ankerpunt, mijn referentiepunt voor mijn loopbaan.”

Geen eiland

Doorheen de jaren had het centrum veel fijne ontmoetingen met de buurt en externe organisaties. “De vele scholen die op bezoek kwamen, de JOKA vrijwilligerskampen waarbij Belgische jongeren een week van hun zomervakantie vrijwillig opgaven om activiteiten voor onze jongeren te organiseren, het fijne contact met de senioren van de Zilveren Esdoorn. Andere generaties die elkaar ontmoeten, praten over koetjes en kalfjes, verschil in cultuur, levensadvies dat wordt gevraagd. Een warm contact!”

Dank aan al onze buren en partners!