“Als centrummedewerker bij Fedasil Jabbeke kom ik dagelijks in contact met een honderdtal mensen uit verschillende landen. Ook in mijn vorige job als cipier in de gevangenis kwam ik in aanraking met mensen van overal die vaak uit moeilijke situaties kwamen. Maar hier, in het opvangcentrum, ben ik aangenaam verrast door de vriendelijkheid en positieve ingesteldheid van de bewoners. Als medewerkers luisteren we ook echt naar hun verhalen en doen we ons best om hen een warm welkom te heten.

Onlangs was ik met mijn grootouders in Oostende, waar we een groepje bewoners tegenkwamen. We hebben toen een tijdje staan praten en mijn grootouders waren aangenaam verrast door hun spontaniteit en vriendelijkheid, terwijl ze in eerste instantie wat terughoudend waren en zich afvroegen hoe deze asielzoekers genoeg geld hadden voor een uitstap. Ik heb hen uitgelegd dat niet alle bewoners arm zijn, dat er bijvoorbeeld zelfs artsen onder hen zijn. Ik denk dat veel mensen zich daarover vergissen. Ze denken onmiddellijk dat asielzoekers alleen naar België komen om te profiteren van het systeem, maar zo zit het niet. Onze bewoners moesten ook hun job, vrienden en familie achterlaten. Eén verhaal blijft me altijd bij: er verbleef een 18-jarige jongeman in ons centrum die moest vluchten nadat hij zijn hele familie had verloren in de oorlog. Het is onvoorstelbaar wat voor impact zo’n situatie kan hebben op iemand die nog maar net de wereld begint te ontdekken.

In het centrum organiseer ik een ‘start 2 run’-programma en samen met een aantal collega’s proberen we ook om een fitnessruimte in te richten, waar we in de toekomst graag sportlessen willen geven. Voor mij is sporten essentieel voor mijn mentaal welzijn, ik hoop dat dit ook voor de bewoners het geval kan zijn, dat ze even ontsnappen aan de drukte van het centrum en hun kamers verlaten. Het helpt zo hard om je hoofd leeg te kunnen maken!”