“De aankomst van de allereerste bewoners in Florennes, dat waren toen vooral Irakezen en Afghanen, staat in mijn geheugen gegrift. We hebben toen tenten moeten opzetten, de personen opvangen, ze begeleiden… Wanneer ik terugblik op de tijd die ik bij Fedasil heb doorgemaakt dan blijft dat moment het mooiste, dankbaarste, menselijkste en erkentelijkste dat ik heb ervaren.

Tijdens een vakantie vroeg iemand me welk beroep ik had. Zijn reactie toen ik antwoordde was: “Wat verschrikkelijk!”. Deze persoon vroeg dan of ik mijn werk graag deed en ik heb simpelweg geantwoord: “Ik werk al 17 jaar in Fedasil Florennes en ik hou intens van wat ik doe.” Gelukkig heb ik doorheen al die jaren aan veel mensen kunnen uitleggen wat ik deed en hoe het leven in een opvangcentrum verloopt. Er zijn dus steeds minder en minder reacties zoals die van die ene persoon. Je moet uitleggen dat hun ideeën niet stroken met de realiteit op het terrein.

Ik ben iemand die erg veelzijdig is en daarom heb ik op verschillende diensten gewerkt de afgelopen jaren. Ik heb in de keuken gewerkt, animatie gedaan, het onthaal versterkt en nu hou ik me bezig met het economaat. Ik hou ervan om te helpen en nuttig te zijn. Het daarom dat ik veel verschillende taken doe en een handje bijsteek waar nodig. Mijn taken zijn even divers als gevarieerd: ik verdeel hygiënische producten en poetsgerief of beddenlakens, ik bereid pakketjes voor en houd me bezig met de administratie, ik zorg voor herstellingen (ik ben kledingmaker van opleiding), enzovoort. Elke dag kom ik zo’n 50 verschillende mensen tegen!”