Home

Buddy's door dik en dun

28/02/2022
Al een jaar is Sharona de officiële buddy van Lal Zaman en Rahmatullah, toen twee niet-begeleide minderjarigen in het opvangcentrum. Inmiddels overschreden beiden (net!) de kaap naar volwassenheid. Maar buddy’s zijn ze nog steeds, en hoe!

Wat motiveerde je om je op te geven als buddy?

Sharona: toen ik erover las, dacht ik meteen: wat een tof en waardevol project! Jongeren ondersteunen, samen leuke dingen doen, een verschil kunnen maken …

Lal Zaman: als je als jongere in je eentje aankomt in België, doet het deugd om hier op een soort tweede familie te kunnen rekenen.

Rahmatullah: het buddyschap is ook ontzettend goed voor onze Nederlandse taal: zowel schriftelijk als mondeling gingen we er dankzij ons contact met Sharona sterk op vooruit. 

Hoe verliep de eerste kennismaking?

Sharona: Na een eerste kennismaking in het opvangcentrum zijn we (in volle coronatijd) enkele keren samen gaan wandelen. De jongens waren eerst een beetje verlegen, maar het ijs brak al snel. We maakten een What’s Appgroepje aan waarop we berichtjes uitwisselen, updates over de school of het werk, mopjes, grappige video’s … Intussen lijkt het alsof we elkaar al jaren kennen!

Rahmatullah: de eerste ontmoeting was inderdaad een beetje spannend: we kenden elkaar immers nog helemaal niet. Maar dat verliep steeds beter. Vandaag kunnen we het over alles hebben met elkaar.

Hoe vaak zien of spreken jullie elkaar? Wat doen jullie zoal samen?

Sharona: we zien elkaar minstens een maal per maand. We zoeken samen naar leuke activiteiten: een bezoek aan de grotten van Han of het illusiemuseum, een dagje Walibi, bowlen, naar de bioscoop, schaatsen, ... Soms spreken we af om Afghaans te koken. Dan doen we eerst boodschappen in de Afghaanse winkel en staan we nadien samen in de keuken te kokkerellen.

Wat heb jullie aan dit buddyschap?

Sharona: we genieten van de tijd die we samen doorbrengen en de nieuwe dingen (voor hen) die we samen ontdekken. Steeds na een ontmoeting krijg ik van hen een lief berichtje om me te bedanken voor de fijne dag. Dat geeft veel voldoening. Zelf leer ik daarnaast veel bij over de Afghaanse cultuur. Ik kijk steeds weer uit naar onze gesprekken!

Lal Zaman en Rahmatullah: welke activiteiten wij tot nog toe het leukst vonden? Alle activiteiten met Sharona zijn gewoonweg leuk! Wij zijn ontzettend dankbaar dat zij tijd voor ons vrij maakt om zoveel toffe dingen met ons te doen. Maar ook dat zij er voor ons is en naar ons luistert wanneer we met persoonlijke moeilijkheden zitten. We hebben zoveel respect voor haar!

Sharona: We maakten plannen om ooit, wanneer de oorlog voorbij is, samen naar Afghanistan te gaan. De jongens willen me graag voorstellen aan hun familie en me hun land tonen. Daaraan merk je dat ze je waarderen; dat is heel fijn.

Welk advies wil je kandidaat-buddy's meegeven?

Sharona: niet twijfelen, gewoon doen! Een lach op een gezicht toveren, veel dankbaarheid krijgen, heel veel lachen, een verschil kunnen maken voor iemand anders,… zijn dat niet allemaal zaken die je leven alleen maar rijker maken? Veel mensen zijn bang voor de taalbarrière, maar ik kan hen verzekeren dat dit geen probleem hoeft te zijn. Als twee mensen elkaar echt willen begrijpen, dan heb je daar geen woorden voor nodig. Stel je open, durf al je vragen bespreekbaar te maken en kijk met een nieuwsgierige, geïnteresseerde bril naar de persoon voor je. Je zal er geen spijt van krijgen!