“Ik vond het belangrijk om te studeren, zodat ik meteen na mijn asielprocedure kon beginnen werken, een toekomst uitbouwen en me nuttig maken. Sinds mijn 8 jaar wilde ik al in de medische sector werken. Eerst wilde ik vroedvrouw worden omdat ik veel van kinderen hou. Het leek me dus normaal om studies verpleegkunde te volgen vanaf ik hier de kans kreeg.”

Normaal? Of toch niet helemaal… Na mijn middelbare school heb ik internationale handel gestudeerd in Kameroen. Deze richting zou de meeste kansen bieden. Jammer genoeg wordt dit diploma wél erkend in Frankrijk maar niet in België.

Daarom heb ik beslist: waarom niet doen waar ik altijd al van droomde? Empathie en sociaal contact zijn voor mij fundamentele elementen. Wat ik het allerliefste doe, is zorgen voor mensen. Mijn stages hebben dit gevoel nog versterkt. Het is zo dankbaar en verrijkend om vast te stellen dat je mensen blij kan maken, hen kan helpen.  

Ik ben dankbaar dat ik in België de kans kreeg om deze opleiding te volgen, zelfs al heb ik nog geen antwoord op mijn asielaanvraag. Als alles goed loopt, ben ik eind juni afgestudeerd. Ik kan niet wachten om aan de slag te gaan! Als je kennis niet in praktijk kan omzetten, is het alsof je enkel voor  jezelf studeert. Dat is zeker niet wat ik voor ogen heb!”

Larissa, uit Kameroen

Verblijft in het opvangcentrum van Morlanwelz